Święto Chrztu Pana Jezusa zamyka  okres świętowania Bożego Narodzenia( choć w polskiej tradycji trwa on do 2 lutego MB Gromnicznej). Teksty modlitw związane ze świętem Chrztu Pańskiego odzwierciedlają bardzo dokładnie i szczegółowo przekazy Ewangelii. Podkreślają przy tym związek tego święta z uroczystością Epifanii, czyli Objawienia Pańskiego. Chrystus już jako dorosły, 30-letni mężczyzna, przychodzi nad brzeg Jordanu, by z rąk Jana Chrzciciela, swojego Poprzednika, przyjąć chrzest. Chociaż sam nie miał grzechu, nie odsunął się od grzesznych ludzi: wraz z nimi wstąpił w wody Jordanu, by dostąpić oczyszczenia. W ten sposób uświęcił wodę. 

Święto Chrztu Pańskiego z jednej strony objawia nam Jezusa jako umiłowanego Syna Bożego, posłanego przez Ojca w mocy Ducha Świętego dla zbawienia człowieka, z drugiej zaś strony kieruje uwagę na rzeczywistość naszego chrztu. W tym sakramencie bowiem doświadczamy mocy zbawczej Chrystusa, która wyzwala z niewoli grzechów. Zostajemy także napełnieni Duchem Świętym i w ten sposób każdy z nas staje się umiłowanym dzieckiem Bożym.

     Kolęda - wizyta duszpasterska - to obowiązkowa wizyta proboszcza bądź reprezentującego go wikariusza w domu parafianina, której celem jest pozanie wiernych w danej parafii. Jest to wymóg zapisany w Kodeksie Prawa Kanonicznego: "Pragnąc dobrze wypełnić funkcję pasterza, proboszcz powinien starać się poznawać wiernych powierzonych jego pieczy. Winien zatem nawiedzać rodziny, uczestnicząc w troskach wiernych, zwłaszcza w niepokojach i smutku, oraz umacniając ich w Panu, jak również - jeśli w czymś nie domagają - roztropnie ich korygując". W Polskiej tradycji odwiedziny te przeprowadzane są w okresie Bożego Narodzenia i wiążą się z błogosławieństwem domu i jego mieszkańców. Przy okazji wizyty składana jest dobrowolna ofiara na cele kościelne.

W uroczystość Objawienia Pańskiego Ojciec Święty Benedykt XVI udzielił sakry biskupiej czterem kapłanom, w tym swojemu sekretarzowi ks. Georgowi Gänswein. Niedzielna uroczystość była piątym tego rodzaju obrzędem w obecnym pontyfikacie.

Zwyczaj pisania kredą znaków na drzwiach jest bardzo stary - pochodzi jeszcze ze starotestamentowej Księgi Wyjścia. Tam mowa jest o przejściu przez Egipt Anioła Śmierci, który zabijał pierworodnych, omijając domy oznaczone krwią baranka. Stąd wziął się wśród Żydów zwyczaj znakowania wejść do swoich namiotów, co miało być symbolem tego, że Jahwe jest wśród nich. Zwyczaj ten zaadaptowany został także i przez chrześcijan.

  Z okazji Świąt Narodzenia Pańskiego miłym parafianom i czcigodnym gościom życzę, aby Boża Dziecina każdemu z Was błogosławiła w codziennych chwilach, aby wśród Was panowała miłość, zgoda i pokój.    Niech Nowonarodzony Chrystus rozpali w Was jeszcze większą wiarę i nadzieję. Zdrowych, pogodnych Świąt oraz radosnych chwil spędzonych z najbliższymi  

                                                                  życzy

                                                      Proboszcz x. Michał Jaremko

      Za kilkadziesiąt godzin będziemy obchodzić uroczystą pamiątkę narodzin naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Wcześniej zgodnie z tradycją zasiądziemy do wiligilijnych stołów. Pamiętajmy o wspólnej modlitiwie, odczytaniu fragmentu Pisma Świętego o narodzinach Chrystusa, dzieleniu się opłatkiem i składaniu życzeń a także o wspólnym kolędowaniu.